งานประจำของ VI

1. การหาความรู้เรื่องการลงทุนโดยเฉพาะที่เป็นแนว  Value Investment  และวิธีที่ดีที่สุดก็คือ  การอ่านหนังสือการลงทุนที่เขียนโดยนักวิชาการหรือนักลงทุนที่มีชื่อเสียงและได้รับการยอมรับ

2.การอ่านหนังสือ  แต่ไม่ใช่หนังสือเกี่ยวกับการลงทุน   เหตุผลก็คือ  การลงทุนนั้นเกี่ยวข้องกับเรื่องอื่น ๆ  อีกมาก  ว่าที่จริงควรจะพูดกลับกันนั่นก็คือ  สิ่งต่าง ๆ  นั้นมีผลกระทบต่อการลงทุน

3.การพบปะพูดคุยกับนักลงทุนที่เป็น VI ด้วยกันอย่างน้อยซักสองสามเดือนต่อครั้ง  นี่ก็เป็นการช่วยให้เราได้ข้อมูลหรือตัวหุ้นที่น่าสนใจที่เราจะกลับไป “ทำการบ้านต่อ”

4.การพบปะผู้บริหารหรือเยี่ยมเยือนบริษัทจดทะเบียน (งาน  Opportunity Day.)

5.การติดตามผลการดำเนินงานประจำไตรมาศของบริษัทจดทะเบียน  งานนี้เราต้องทำปีละ 4 ครั้ง 

6.การอ่านหนังสือพิมพ์แนวธุรกิจ  นี่คือการติดตามข่าวสารทางเศรษฐกิจ ธุรกิจและบริษัทจดทะเบียนทั่ว ๆ  ไปและบางครั้งก็เกี่ยวกับหุ้นที่เราลงทุนอยู่หรือกำลังพิจารณาลงทุน

7.การสังเกตและคิดถึงเรื่องเกี่ยวกับการลงทุนหรือหุ้นเมื่อเราทำกิจกรรมต่าง ๆ  ที่เกี่ยวพันกับกิจกรรมทางเศรษฐกิจทั้งหลาย

8. การวิเคราะห์  การตัดสินใจและสั่งซื้อขายหุ้น  และการทำรายงานพอร์ตการลงทุน   นี่ถือเป็นงานการลงทุนโดยตรง  แต่จริง ๆ  แล้วสำหรับผมก็ไม่ได้ใช้เวลามากมายอะไรนักถ้าเราไม่ได้ซื้อขายบ่อย  การวิเคราะห์หุ้นนั้นเป็นเรื่องที่บอกเป็นจำนวนครั้งที่ต้องทำยากขึ้นอยู่กับพอร์ตของแต่ละคนและการวิเคราะห์ว่าทำละเอียดแค่ไหน  ส่วนการติดตามความเคลื่อนไหวของการลงทุนนั้น  ผมทำเกือบทุกวันแต่เป็นเรื่องของการเปิดดูจอคอมพิวเตอร์ทิ้งไว้ขณะทำงานอื่นเช่นการอ่านหนังสือ

--------------------------------------------------

ทฤษฎี  “งานค็อกเทล”  ซึ่งเสนอโดย ปีเตอร์ ลินช์  ทฤษฎีนี้บอกว่าภาวะหรือดัชนีตลาดหุ้นนั้น

ช่วง 1.)  ซึ่งมักจะเป็นช่วงที่ตลาดหุ้นได้ตกลงมาระยะหนึ่งแล้วและไม่มีใครคาดคิดว่ามันจะขึ้นมาได้อีก   คนในงานจะไม่มีใครพูดถึงตลาดหุ้น  ที่จริงถ้าพวกเขารู้ว่าลินช์เป็น “ผู้บริหารกองทุนรวม”  พวกเขาก็จะพยักหน้าอย่างสุภาพแล้วก็จะรีบเดินจากไป  หรือไม่อย่างนั้นก็จะเปลี่ยนเรื่องอย่างรวดเร็วไปเป็นเรื่องการแข่งฟุตบอลหรือเรื่องการเลือกตั้งที่กำลังมาถึง  ในไม่ช้าก็จะหันไปคุยกับหมอฟันเรื่องฟันผุมากกว่า  ถ้าลินช์เจอสถานการณ์แบบนี้  ที่คนยินดีที่จะพูดกับหมอฟันมากกว่าผู้จัดการกองทุน  เขาบอกว่าเป็นไปได้ที่ตลาดหุ้นกำลังจะขึ้นแล้ว  เตรียมเก็บหุ้นได้

ช่วง 2.) เมื่อลินช์แนะนำตัวว่าทำมาหากินอะไรแล้ว  คนหน้าใหม่จะอ้อยอิ่งอยู่กับเขานานขึ้นเล็กน้อย บางทีอาจจะนานพอที่จะพูดกับเขาว่าหุ้นนั้นมีความเสี่ยงแค่ไหนก่อนที่จะย้ายไปพูดคุยกับหมอฟัน  อย่างไรก็ตาม  คนก็ยังอยากพูดคุยกับหมอฟันมากกว่า “เซียนหุ้น”  ขณะนั้นหุ้นก็มักจะปรับตัวขึ้นมาแล้วจากช่วงที่หนึ่งประมาณ 15%  แต่คนก็ยังไม่ค่อยใส่ใจ  ช่วงนี้หุ้นก็น่าจะยังดีอยู่

ช่วง 3.) ขณะนี้ดัชนีหุ้นอาจจะปรับตัวขึ้นไป 30%  แล้วจากช่วงที่หนึ่ง   กลุ่มคนที่สนใจจะเลิกสนใจหมอฟันและหันมาล้อม ปีเตอร์ ลินช์  คนแล้วคนเล่าจะพยายามดึงเขาออกมาอยู่ข้าง ๆ  ห้องเพื่อที่จะคุยกับเขาเกี่ยวกับหุ้น   แม้แต่หมอฟันก็ยังถามเขาว่าควรจะซื้อหุ้นตัวไหน  ทุกคนในงานดูเหมือนจะได้ใช้เงินซื้อหุ้นตัวใดตัวหนึ่งไปแล้วและต่างก็สนทนากันว่าเกิดอะไรขึ้น

ช่วงที่ 4.) นี่ก็เป็นอีกครั้งที่ ปีเตอร์ ลินช์ จะถูกแขกในงานห้อมล้อม  แต่ครั้งนี้จะเป็นคนอื่นที่จะบอกกับลินช์ว่าหุ้นตัวไหนที่เขาควรซื้อ  แม้แต่หมอฟันก็ยังมี “หุ้นเด็ด”  ให้เขา 3-4 ตัว  และในเวลา 2-3 วันต่อมาเมื่อเขาเปิดหนังสือพิมพ์ดูก็พบว่าหุ้นที่แนะนำทุกตัวนั้นขึ้นกันหมด  ลินช์บอกว่าเมื่อเพื่อนบ้านหรือคนในงานเลี้ยงบอกว่าควรจะซื้อหุ้นตัวไหนและเขาหวังว่าตนเองจะได้เชื่อคำแนะนำนั้น  มันก็เป็นสัญญาณที่แน่ชัดว่า  ตลาดหุ้นได้ขึ้นไปถึงยอดดอยและพร้อมที่จะตกแล้ว  รีบขายหุ้นเสียถ้าคุณเป็นนักเล่นหุ้น